به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کانون سبحان، در سال‌های اخیر، روند افزایشی اعتیاد در میان بانوان به یکی از دغدغه‌های جدی اجتماعی و خانوادگی تبدیل شده است. آمارهای رسمی نشان می‌دهد که سهم زنان از جمعیت مصرف‌کنندگان مواد مخدر نسبت به یک دهه گذشته به شکل چشمگیری افزایش‌یافته و این مسئله نه‌تنها سلامت فردی زنان را تهدید می‌کند، بلکه موجی از نگرانی، فروپاشی روابط و اضطراب در خانواده‌ها ایجاد کرده و ساختار اجتماعی را تحت‌تأثیر قرار داده است.
سن ابتلا در میان زنان روبه‌کاهش است و بسیاری از بانوان برای نخستین‌بار به دلیل فشارهای روحی، مشکلات خانوادگی، افسردگی، بیکاری و تأثیرپذیری از محیط‌های آسیب‌زا به سمت مصرف مواد گرایش پیدا می‌کنند.
شکل‌های جدید و فریبنده مواد محرک، مصرف را برای زنان پنهان‌تر و خطرناک‌تر کرده و باعث شده که مبارزه با اعتیاد، مسیری دشوار و پرپیچ‌وخم باشد. پیامدهای اجتماعی اعتیاد در بانوان، اغلب شدیدتر و گسترده‌تر از مردان است؛ فروپاشی خانواده، آسیب به فرزندان، افزایش بزهکاری و تشدید مشکلات اقتصادی تنها بخشی از این اثرات است.
کارشناسان هشدار می‌دهند که نبود مراکز تخصصی، ضعف آموزش‌های پیشگیرانه و انگ اجتماعی، مسیر درمان را پیچیده‌تر کرده و بسیاری از زنان در سایه این کمبودها، همچنان در معرض آسیب‌های جبران‌ناپذیر قرار دارند.
معضل اعتیاد در میان بانوان
سوسن آزادمنش، مدیر کمپ بانوان روشنا در کوهدشت در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «کانون سبحان» با اشاره به چالش‌های جدی پیش روی فعالیت این مرکز درمانی، از نبود همکاری دستگاه‌های مسئول و بی‌توجهی عمومی نسبت به معضل اعتیاد در میان بانوان انتقاد کرد و اظهار داشت: مهم‌ترین مانع در مسیر درمان زنان آسیب‌دیده، «تابوهای فرهنگی و ترس از آبرو» است.
وی افزود: متأسفانه بسیاری از خانواده‌ها باوجود آگاهی از اعتیاد دختران و زنانشان، حاضر نیستند آن‌ها را برای درمان به کمپ بیاورند. دلیلشان هم این است که می‌ترسند آبرویشان برود؛ درحالی‌که این پنهان‌کاری، آسیب‌ها را چندبرابر می‌کند.
مدیر کمپ بانوان روشنا با تأکید بر ضرورت «فرهنگ‌سازی گسترده» در جامعه عنوان کرد: با کاهش نگران‌کننده سن، مصرف مواد در میان دختران و رسیدن آن به فضای مدارس، نیاز است همه نهادها، از آموزش‌وپرورش تا دستگاه‌های فرهنگی، برای آگاهی خانواده‌ها همکاری کنند. امروز مهم‌ترین نیاز ما برگزاری همایش‌ها، سمینارها و فعالیت‌های آموزشی برای شکستن تابوهاست.
وی از روند دشوار اخذ مجوز برای راه‌اندازی مرکز یادکرد و گفت: این کمپ را با سرمایه شخصی و تنها به دلیل افزایش اعتیاد در میان بانوان افتتاح کردم، اما برخلاف انتظار، حمایتی که لازم بوده دریافت نشد.
آزادمنش تصریح کرد: نه مردم، نه خیران و نه ارگان‌های مسئول به شکل مؤثر همکاری نکرده‌اند. تصورم این بود که وقتی یک مرکز ویژه بانوان در شهرستان تأسیس می‌شود، همه برای حمایت از آن پیش‌قدم می‌شوند، اما چنین نشد.
آزادمنش با اشاره به همکاری مقطعی برخی نهادها بیان کرد: در ماه‌های نخست، با دستور دادستان شهرستان، ستاد مبارزه با مواد مخدر همکاری کرد و طی چند ماه معتادان متجاهر سطح شهر برای درمان به مرکز ما ارجاع شدند که هزینه‌های آن توسط شهرداری و بهزیستی پرداخت شد. این طرح اگر ادامه پیدا می‌کرد، می‌توانست نقطه عطفی در ساماندهی آسیب‌های اجتماعی باشد.
وی با اشاره به اقدامات شهرداری دراین‌رابطه اظهار داشت: شهردار کوهدشت برای کمک به مرکز، وامی در نظر گرفتند که قابل‌تقدیر است، اما واقعیت این است که یک مرکز خصوصی برای ادامه فعالیت نیاز جدی به حمایت‌های پایدار، ازجمله کمک‌های مردمی دارد.
مدیر کمپ روشنا، مهم‌ترین مانع فرهنگی را «ترس از قضاوت و حفظ آبرو» دانست و افزود: متأسفانه حتی برخی افراد به‌ظاهر باسواد، با باورهای غلط خود مانع مراجعه خانواده‌ها به مرکز می‌شوند. مردم حاضرند دخترانشان را به‌خاطر حرف مردم از دست بدهند، اما قدمی برای درمان برندارند.
وی از احتمال تعطیلی این مرکز خبر داد و گفت: یک سال تمام یکه و تنها ایستادم. برای هر قدم این مرکز جنگیدم. اما اکنون در آستانه تعطیلی جایی هستم که با سختی ساختنش را به سرانجام رساندم؛ جایی که برای رهایی دختران و زنان شهرم امید داشتم و امروز می‌بینم که همه این آرزوها در حال بربادرفتن است.
وی از احتمال تعطیلی این مرکز خبر داد و گفت: یک سال تمام یکه و تنها ایستادم. برای هر قدم این مرکز جنگیدم. اما اکنون در آستانه تعطیلی جایی هستم که با سختی ساختنش را به سرانجام رساندم؛ جایی که برای رهایی دختران و زنان شهرم امید داشتم و امروز می‌بینم که همه این آرزوها در حال بربادرفتن است.
افزایش نگران‌کننده اعتیاد در بانوان کوهدشت
ماندانا الفتی، مددکار اجتماعی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «کانون سبحان» اظهار داشت: سال‌هاست که از نزدیک با زنان و خانواده‌هایی درگیر آسیب اعتیاد روبه‌رو بوده‌ام. شاید بسیاری ندانند، اما اعتیاد در میان بانوان تنها یک آسیب فردی نیست، یک‌چرخه گسترده از رنج، فروپاشی روابط، ناامیدی و آسیب به آینده فرزندان است. کوهدشت هم متأسفانه از این آسیب مستثنی نیست و هر ماه با موارد تازه‌ای مواجه می‌شویم که نشان می‌دهد وضعیت نسبت به گذشته نگران‌کننده‌تر شده است.
وی افزود: ما در شهرستان یک کمپ خصوصی ویژه بانوان داریم که سال‌ها با امکانات محدود اما با عشق و مسئولیت، به زنان آسیب‌دیده خدمات درمانی، مشاوره و توانمندسازی ارائه داده است. اما اکنون این مرکز تنها پناهگاه زنان درگیر اعتیاد، به دلیل عدم همکاری برخی ارگان‌های مسئول، در آستانه تعطیلی قرار گرفته است. به‌عنوان کسی که درد این زنان را لمس کرده‌ام، می‌گویم تعطیلی این کمپ یک فاجعه انسانی و اجتماعی خواهد بود.
پیامدهای تعطیلی کمپ بانوان
این مددکار اجتماعی بیان کرد: بارها شاهد بوده‌ام زنانی که به دلیل نبود مرکز درمانی مناسب، ناچار به پنهان‌کاری و ادامه مصرف شده‌اند؛ زنانی که اگر این کمپ نبود، شاید هرگز برای درمان قدم اول را برنمی‌داشتند. اگر این مرکز بسته شود، بسیاری از بانوان شهرستان یا باید با هزینه‌های سنگین به شهرهای دیگر بروند، یا در سکوت و بی‌پناهی در خانه‌ها گرفتار می‌شوند؛ و نتیجه آن، افزایش خشونت، فروپاشی خانواده‌ها، بی‌سرپرستی کودکان و تشدید آسیب‌های اجتماعی خواهد بود.
وی تصریح کرد: به‌عنوان یک مددکار می‌گویم که بودن این کمپ نه فقط برای زنان آسیب‌دیده، بلکه برای امنیت روانی و اجتماعی کل شهرستان ضروری است. این مرکز تنها جایی است که به بانوان امید می‌دهد، هنرسازی و مهارت‌آموزی می‌کند، مشاوره می‌دهد و مسیر بازگشت به زندگی سالم را برایشان هموار می‌سازد. اگر حمایت نشود و درهایش بسته شود، ما تنها یک ساختمان را از دست نمی‌دهیم؛ بلکه آینده بسیاری از مادران، دختران و خانواده‌ها را به خطر می‌اندازیم.
روند رو‌به‌رشد اعتیاد در میان بانوان کوهدشت، فراتر از یک مشکل فردی، به یک بحران اجتماعی و خانوادگی تبدیل شده است. کاهش سن ابتلا، فشارهای روحی و مشکلات اقتصادی، زنان را در مسیر آسیب‌های جدی قرار داده و پیامدهای این معضل، از فروپاشی خانواده‌ها تا بی‌سرپرستی کودکان و افزایش خشونت، جامعه را به‌شدت متأثر کرده است.
کمپ بانوان روشنا، به‌عنوان تنها مرکز درمانی ویژه زنان در شهرستان، نقش حیاتی در ارائه خدمات درمانی، مشاوره، مهارت‌آموزی و بازگرداندن امید به زنان آسیب‌دیده ایفا می‌کند.
تعطیلی این مرکز، نه‌تنها زنان و خانواده‌ها را در معرض آسیب‌های جدی قرار می‌دهد، بلکه زمینه افزایش هزینه‌های اجتماعی و فرهنگی و تشدید مشکلات روانی و اقتصادی جامعه را فراهم می‌کند.
کارشناسان و فعالان اجتماعی تأکید دارند که حمایت همه‌جانبه از چنین مراکزی، نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت انسانی و اجتماعی است. تنها با فراهم‌کردن امکانات درمانی، حمایت‌های پایدار و فرهنگ‌سازی گسترده می‌توان چرخه آسیب‌ها را شکست و مسیر بازگشت زنان به زندگی سالم و خانواده‌هایشان را هموار ساخت.
بی‌توجهی به این ضرورت، پیامدهای آنی و بلندمدتی به دنبال خواهد داشت که جبران آن به‌مراتب دشوارتر و پرهزینه‌تر از سرمایه‌گذاری امروز است.
انتهای خبر/
