به گزارش کانون سبحان،متاسفانه، این روزها دیگر عصا هم چاره ساز جنگل های ما نیست. کار از کار گذشته است. نفس ها برای جان کندن طبیعت محتضر به شماره افتاده است.
بی توجهی دولت،گرمای بی سابقه ،پروانه بلوط خوار،ولع زمین خواران بی وجدان و بی توجهی اوباشان تهی مغز و خباثت ذغال فروشان روسیاه از حد گذشته و لحظه به لحظه بر عمق فاجعه افزوده می شود.
و دور نیست آن روز که شاهد نابودی کامل زاگرس و افزودن کویری دیگر بر گستره ی کشور خشک و کویری مان باشیم. از دست ما زنده گان درمانده و کوتاه دست که دیگر کاری ساخته نیست.
مگر مگر نجات دهنده از گور برخیزد که آنهم انتظاری ست بیهوده. چرا که از دست مردگان هم کاری بر نخواهد آمد.
تاریخ به روشنی گواهی خواهد داد که ما امانتداران خوبی نبوده ایم و برای آیندگان نه تنها نهالی نکاشته ایم بلکه تیشه به ریشه ی حیات آنان زده ایم. بی تردید لعن و نفرین ابدی آن ها برای ماست که باید تا ابد در لهیب آتش خیانت ما بسوزند. با این حساب باید فقط در پیدا و پنهان گریست و گریست و گریست. که جز شیون و زاری راهی پیش روی ما نیست. همین و همین.
انتهای پیام/