به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «کانون سبحان»؛ رضا ضرونی نوشت: نیست در دین صداقت کم و کاست (جامی) / این روزها از کوی و برزن کوهدشت و رومشگان سخن از انتخابات به گوش می رسد و فضا پر از گفتگو درباره نامزدهای انتخاباتی است. هیجان ناشی از انتخابات، ای بسا فراتر از هر شهر و دیار دیگری در کشور، مردم شريف کوهدشت و رومشگان را به خود مشغول داشته و ذهن و جان بخش قابل توجهی از ایشان را درگیر افت و خیزهای بی پایان خود نموده است. بی گمان این توجه، که با شور سیاسی همراه گردیده، حایز اهمیت است و، اگر به درستی و در جای خود دانسته و ارج نهاده شود، منشا تحولات سازنده خواهد گردید؛ هم چنان که اگر به سیاست زدگی دچار شود و در بند بداخلاقی های سیاسی گرفتار آید به جایی بهتر از ناامیدی و سرخوردگی نمی انجامد.
متاسفانه، در نگاهی به آن چه طی دوره های مختلف انتخابات رخ داده است، در می یابیم که بارها وضعیت دوم ، جامه تحقق به تن پوشیده و انتخابات به جای ارتقاء وضعیت شهر و کمک به توسعه کوهدشت و رومشگان، در قالب هیجان های کم بازده سیاسی و رفتارهای پرهزینه اجتماعی بروز و ظهور یافته است. شاید تنها استثناء بر این چرخه معیوب، انتخابات پیشین مجلس شورای اسلامی بود؛ زمانی که، به فراخور تحولاتی که بعضا برحسب اتفاق رخ داد، دایره بسته سیاست زدگی از هم گسست و راهی تازه پیش روی مردم این خطه گشوده شد. این راه، به جای بازی های بی معنای سیاسی، به «سیاست سازنده» منتهی می شد و فراتر از هزارتوی قیل و قال های بی پایان سیاسی «اثربخشی سیاست» را لحاظ می داشت. محمدرضا مبلغی، در پی چنین رویکردی، رخت خدمت به مردم را بر تن پوشید و توش و توان خویش را صرف جذب منابع حیاتی برای توسعه خطه بسیار مظلوم، عمیقا محروم و به یک معنا از قطار توسعه بازمانده کوهدشت و رومشگان نمود.
چهار سال تجربه ناشی از چنین رویکردی به سیاست سازنده و مسئولانه و توسعه-محور (و نه سیاست هیجان زده، ناشی از باندبازی و دلمشغول بازی های معمول پیشین)، گواه بر سودمندی و کارآیی آن است. جالب آن که حتی بدبین ترین منتقدان خادم صادق شهر نیز بر این نکته اجماع و نسبت به آن اعتراف دارند که این چهار سال معرف درخشان ترین دوره در سازندگی کوهدشت و رومشگان بوده است.و بيشترين حجم اعتبارات براي توسعه منطقه محروم ما تامين شد
اکنون، پس از گذشت تقریبا چهار سال، بار دیگر سر و صدای انتخابات فضا را پر کرده است و مجددا همگان را به خود مشغول ساخته است. امید آن می رفت که تجربه چهار ساله پیشین فرهنگ سیاسی نخبگان کوهدشت و رومشگان را تا حدی ارتقاء بخشیده باشد و چراغ راهی برای گذار از سنگلاخ سیاست زدگی به سیاست سازنده و مسئولانه فراهم آورده باشد؛ هرچند متاسفانه آن چه به گوش می رسد نشان از امر دیگری دارد و گویای چربش خواست های کم مایه شخصی بر صلاح و مصلحت این مردم مظلوم و تنهامانده است.
مشخصا صف آرایی بخشی از سياسيون شهر در مقابل محمدرضا مبلغی، به این دلیل که وقت نمایندگی را صرف زد و بندهای سیاسی مرسوم و مسموم ننمود و به جای آن کفش های آهنین بر پای کرد و پیگیر توسعه این منطقه گردید، گواهی است روشن از این رویکرد نادرست و فهم ناسالم از سیاست ورزی نزد افرادي که نام و نان شان در سیاست زدگی و غوغاپردازی بوده است و می باشد.
کافی است توجه کنیم ، سياسيوني که زبان به شماتت مبلغی تیز کرده و دلمشغول بازآفرینی فضای پرهیجان و بی حاصل پیشین شده اند، به ایجاد فضای مسمومی دل خوش کرده اند که در آن به جای پرسش از کارنامه مبلغی در توسعه شهر و منطقه، همه چیز حول و حوش سیاست زدگی می چرخد و اساسا آن چه محل بحث و نظر نیست انجام وظایف ذاتی و خطیر نمایندگی توسط این خادم بی ادعا و، به ادعای همگان، نماینده با صفا و صادق شهر است. گویا جرم اعلام نشده مبلغی تن ندادن به بازی های سیاسی و تمرکز بر پیشرفت کوهدشت و رومشگان است.
در محاصره این همهمه های بی حاصل که فضای شهر را پر کرده است ای بسا بتوانیم بگوییم که مساله دیگر صرفا این نیست که چه کسی رای بیاورد یا نیاورد؛ بلکه فراتر مساله آن است که نسبت کوهدشت و رومشگان با سیاست قرار است به چه صورت و از چه جنس باشد؟ آیا هم چنان باید در مجامع دور و نزدیک این سخن به گوش برسد که انتخابات حوزه انتخابیه کوهدشت و رومشگان سیاست زده ترین انتخابات کشور است و در آن به جای توجه به نیازهای واقعی و بر زمین مانده مردم، باندهای ریز و درشت سیاسی مطامع بی پایان خود را دنبال می کنند یا وقت آن است که این شور سیاسی ارزشمند میان مردم این خطه گرانقدر منجر به منافع واقعی و عملیاتی سیاسی گردد و از دل آن، چونان سرمایه ای ارزشمند، پیشرفت و توسعه این بخش از کشور عزیزمان حاصل آید.
انتخابات پیش روی، محکی است برای انتخاب میان این دو وضعیت: دل سپردن به سیاست زدگی های معمول و بی حاصل و یا گذار از این فرهنگ سیاسی، به فرهنگ سیاسی برتر و والاتری که مطابق آن سیاست قرار است سازنده و مثمر ثمر واقع شود و گرهی از کار فروبسته این مردم صبور و مظلوم بگشاید.
اینجا است که اهمیت انتخاب میان محمدرضا مبلغی و کسانی که اهل سیاست زدگی هستند و در این وادی حرفه ای و کهنه کار به حساب می آیند مشخص می شود. بر ما مردمان کوهدشت و رومشگان پرافتخار است که در خلوت خویش و صادقانه از خود بپرسیم آیا باید کسی را که پای از زد و بندهای بی ارزش و ناسازگار با وظایف نمایندگی بیرون کشید و به کار توسعه شهر همت گماشت کنار نهیم و وی را از راه ناتمامی که در انجام آن گام گذاشته است دور نگاه داریم و یا، در پاسداشت خدمت به مردم و صداقت در انجام آن، نماینده شهر را برای تکمیل وظایف واقعی و خطیری که در راه پیشرفت شهر عهده دار شده در دور تازه نیز یاری رسانیم؟ آیا به سیاست سازنده و مسئولانه بیاندیشیم و یا مجددا، تحت تاثیر ذهنیت پردازی منفعت جویانه برخی سیاست بازان حرفه ای و کارکشته این شهر تنها مانده، دوباره کوهدشت و رومشگان را به چرخه بی حاصل بداخلاقی سیاسی گرفتار آوریم؟
بيانديشيم
انتهای خبر/
