بسم رب الفاطمه بانوی عشق – آن علمدار علی در کوی عشقاختصاصی کانون سبحان/منصور نظری: به مناسبت سالگرد شهادت جان‌سوز حضرت احمد بن موسی(س) شاه‌چراغ، تقدیم به مدافعان حرم آل الله
غزل بر سینه و سر می‌زند مُشت – که شاه عاشقان را ظلم شب کُشت
به لب گل پونه‌ها را آه جاری – سیه پوشیده یاس از سوگواری
ز غم صورت خراشد یاس و لاله – سحر را می‌چکد از دیده ژاله
به خون آغشته تن، آلاله در خاک – به زیر کوه آوار او جگر چاک
دوباره کربلا برپاست شیراز- دوباره می‌رود بر نِی سری باز
به خاک و خون کشیده چلچراغی – به قلب پاک زهرا باز داغی
به ملک عاشقی شهر غزل‌ها – دوباره مرگ احلی من عسل‌ها
قمر آسیمه‌سر می‌آید از راه -خورد با رو زمین یاسی به ناگاه
به خون آغشته تن شاه‌چراغ است – ز هر گلدسته غوغای فراق است
که زد بر پیکرت داس ای شقایق – که آغشته ت به خون ای صبح صادق
کریم خاندان اهل عشق او – جگرخونِ به زینب در دمشق او
شجاع و فاضل پرهیزکار او – قمر، شهزادۀِ حیدر تبار او
لبش را آیه‌های نور جاری – حدیث او غزل را نوبهاری
قلم در دست او سرمستِ قران – غزل پردازِ عشق و شور و ایمان
چراغِ خانۀِ موسی بن جعفر – نبی شوکت، قمر صورت، علی فَر
ولایت را پناه و پُشت محکم – به زهرا وارثِ کاشانۀِ غم
کتابت کرده قران را به دست او – ز کوثر کرده نوش و گشته مست او
ز خاکش بوی مشک آید به شامه – رَهِ سرخ حسینی را ادامه
امیر و سیدالساداتِ اعظم – علمدار رضا، شاه معظم
قدح نوش ِمیِ شمس و شموس او – رضا را چلچراغِ کاخ طوس او
حرم را سومین در خاک ایران – رواقش قبلۀِ قوم دلیران
حریمش مظهرِ عشق و صفا او – جگرگوشه علی و مصطفی او
به موسایی که کاظم، احمد است او -شهادت را به محمل بار بست او
ز صهبای می پیغمبری مست – به درگاهش ملک بر قنبری مست
تو ای کشته به جرم بی‌گناهی – به ایران و به ایرانی تو شاهی
به آواری که بر سر دشمنت ریخت- تو را خصم علی خون از تنت ریخت
تو را در کربلایِ خاک شیراز – به خاک و خون کشیده خصم غماز
سر از خونِ تو زد آلاله از عشق – به پاشد کاخِ صدها ساله از عشق
و شد شیراز شهر شعر و مستی –به ایران، وادیِ زهرا پرستی
تو شاه عاشقان، شاه‌چراغی- پیمبرزادۀ ملک عراقی
مدافع‌ها حرم ای از تبارت – تمام خاک ایران سوگوارت
دعایی کن که آقا لشکر نور – شود هم در یمن هم شام منصور
مدافع بر حرم را کُن دعایی – به پا گردیده او را کربلایی
تو ای شاه‌ِ چراغِ عالم‌افروز – دعا کن تا شب شیعه شود روز
به خون غرقه لبانت، ای غزل ساز -دعا کن ای حریمت قبلۀِ راز
بیاید آن سفرکرده ز ره باز – شود تا بار دیگر عشق آغاز
مدافع‌ها حرم حق یارتان باد- و جاویدان رَهِ خون‌بارتان باد
به جان‌ها کرده ای یاری خدا را – دل ما عاشقان خونین شمارا
علمداران زینب کربلا را – مدافع گشته ناموس خدا را
دل زینب ز عباسی‌تان شاد – دعای خیر زهرا یارتان باد
به امید ظهور حضرت یار..
17 رجب 1437 سالگرد شهادت حضرت شاه‌چراغ – منصور نظری – شیراز
