سرویس یادداشت و مقاله کانون سبحان/مجتبی فرهادی پور:فرض کنیم که نحوه مدیریت و اداره کشور توسط مسئولان به بهترین شکل ممکن صورت میگیرد و بیشتر مشکلات اقتصادی ما به تحریم های خارجی برمیگردد. اکنون میخواهیم بدانیم آیا با چنین فرضی و با دادن برخی امتیازها (صنعتی، فرهنگی، نظامی و …) به آمریکا، رابطه آمریکا با ایران خوب خواهد شد؟ و مردم ما میتوانند طعم یک زندگی راحت را بچشند؟ برای پاسخ به این سوال از خودمان میپرسیم: چرا «روابط دولت آمریکا با ایران خوب نیست؟»
آیا ایران مانع تجارت و اقتصاد سالم آمریکایی ها در دنیا است؟
آیا ایران منافعی از آمریکا که از طریق درست به دست آمده را به خطر انداخته است؟
آیا ایران مانع پیشرفت سالم و علمی آمریکایی هاست؟
و سوالاتی از این قبیل
پاسخ به این سوالات هم مشخص است: – خیر، ایران مانعی برای هیچگونه فعالیت درست آمریکایی ها در دنیا نیست؟
لاجرم باید گفت که: «آمریکا نوعی سیاستها و اهداف غلط در دنیا دارد که ایران را مانعی برای اجرا و تحقق آنها می بیند» و باز هم آن چیزی که روشن است این هست که «قدرت ایران» مانعی برای آن سیاستهای غلط آمریکاست. بنابراین به صورت خلاصه میتوان گفت که آمریکا به جهت نوعی سیاستهای نادرستی که در دنیا دارد با قدرتمند شدن ایران مخالف است و یک ایران مقتدر تهدیدی برای آن سیاستهای غلط محسوب میشود. حالا برگردیم به سوال اول آیا با دادن برخی امتیازات به یک چنین دولتمردانی، مردم ما میتوانند طعم یک زندگی خوب را بچشند؟ یک زندگی که در آن خبری از تحریم و تهدید نباشد؟ باز هم باید از خود بپرسیم که یک «زندگی خوب و راحت» ایران و ایرانی را به کجا می رساند؟ با وجود این همه نعمت خدادادی در سرزمین ایران، از خاک حاصلخیز گرفته تا وسعت کشور و تا منابع معدنی و نفت و گاز و …. آیا انتظار نداریم که یک زندگی خوب و راحت ایران و ایرانی را به جایگاه پیشرفت علمی و اقتصادی و نظامی و … برساند؟ با این وصف «یک زندگی خوب و راحت» مقدمات «قدرتمند شدن ایران» است و ایران قوی و قدرتمند هم تهدیدی برای همان سیاستهای نادرست آمریکایی در سراسر جهان است. و با این تحلیل امکان ندارد که آمریکا با چنین سیاستهایی شرایطی را فراهم کند که ایرانی جماعت «یک زندگی خوب و راحت» داشته باشد. حال میتوانیم به سوال اصلی پاسخ دهیم و بگوییم که: « مادامی که دولت آمریکا سیاستهای غلط در قبال دیگر ملتها را در دنیا پیش میگیرد، و مادامی که ایرانی جماعت به دنبال یک زندگی خوب و راحت هست، امکان ندارد که آمریکا با میل و رغبت (و نه از روی اجبار) شرایط آن زندگی راحت را در معاهدات و توافقاتش با ایران را لحاظ کند، چرا که زندگی راحت یعنی راهی به سوی قوی و قدرتمند شدن و آن ایرانی قوی و قدرتمند همان چیزی است که آمریکا در حال حاضر با آن مخالف است» با این وصف، امتیاز دادن در چنین شرایطی یعنی از دست دادن قدرت و از دست دادن قدرت هم یعنی دور و دورتر شدن یک ایرانی نیک خوی از «زندگی خوب و راحت»
اما بررسی اینکه چرا و چگونه ایران به این جایگاه رسید که به عنوان یک قدرت و تهدیدی برای سیاستها و مقاصد غلط امثال آمریکا در دنیا محسوب می شود، قطعاً جالب است ولی بطور خلاصه می توان گفت: «إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ» «به راستی این قرآن، به استوارترین راه، هدایت مى‌كند» بخش زیادی از منشا اقتدار کنونی ایران از پیگیری راه و سیاستهایی است که از دین نشات والهام میگیرد و دقیقاً به همین دلیل «مذهب و دین در ایران» مورد هجمه مخالفان ایران است، و سعی میشود که دین از سیاست جدا شود، چرا که یکی از تکیه گاههای اصلی قدرت ایران و ایرانی جماعت، مذهب و دین است، در حقیقت مخالفت با دین ناشی از مخالفت با قدرتی است که دین به کشور ایران بخشیده است.
? مجتبی فرهادی پور
