اربعین؛ مشعلی برای رهروان حق و دعوتی به رهایی از رکود

به گزارش کانون سبحان، آیت‌الله احمد مبلغی، عضو مجلس خبرگان رهبری و استاد درس خارج حوزه علمیه در یادداشتی به تحلیل پیاده‌روی اربعین و آنچه در آن از جنبه دینی محقق می‌شود پرداخته است که با هم این یادداشت را می‌خوانیم.

«در سیل انسانی که در روزهای اربعین حسینی به سوی کربلا جاری است، قلب‌های مؤمنان به هم پیوند می‌خورند تا والاترین ارزش‌های اخلاقی و ایمان را به نمایش بگذارند. این پیوند نه تنها معانی عمیق اجتماعی را بازنمایی می‌کند، بلکه جوهره انسانیت را به زیباترین شکل به تصویر می‌کشد. در این صحنه باشکوه، اولین چیزی که توجه را جلب می‌کند، مهمان‌نوازی بی‌نظیر مردم عراق است که همچون جویباری زلال از دل‌هایشان می‌جوشد و زائرانی که از هر گوشه جهان به این خاک مقدس می‌آیند، با آغوشی باز و دلی سرشار از محبت، استقبال می‌کنند. در این کاروان، که از مرزهای زمان و مکان فراتر می‌رود، کرامت و بخشندگی همچون خورشیدی تابان در دل‌های مردم عراق می‌درخشد؛ کسانی که درهای خانه‌هایشان و قلب‌هایشان را به روی میلیون‌ها زائر می‌گشایند و با سخاوتی که از عمق روحشان سرچشمه می‌گیرد، آنان را می‌پذیرند.

در اینجا، تفاوت‌ها میان میزبان و مهمان از بین می‌رود؛ گویی در برابر دریایی از برادری خالص و بی‌کران ایستاده‌ایم. هیچ خانه‌ای نیست که درهایش بسته باشد و هیچ دلی نیست که محبتش را بخل ورزد. زائران در خانه‌های عراقی‌ها گویی در خانه خود هستند، از محبت و مراقبت بهره‌مند می‌شوند، گویی که آنان عزیزترین اعضای خانواده شان هستند.

در این مسیر، موانع فرو می‌ریزند و تفاوت‌ها میان مردم ناپدید می‌شوند. در این جمعیت انبوه، تنها یک پیکر نورانی واحد دیده می‌شود که با گام‌های استوار به سوی هدفی واحد، یعنی کربلا، حرکت می‌کند. اینجا، هر آنچه که مردم را از هم جدا می‌کند، به فراموشی سپرده می‌شود؛ نه قومی برتری دارد، نه رنگی تفاوت ایجاد می‌کند، و نه زبانی تفرقه می‌افکند. همه با یک روح واحد و قلبی مملو از عشق حسین (ع) حرکت می‌کنند.

در اربعین، عشق فضا را پر می‌کند. مرزها محو می‌شوند و تفاوت‌های اجتماعی، نژادی به سرابی بی‌اثر تبدیل می‌شوند. زائران از هر سوی جهان در این مسیر پیش می‌روند، گویی که رودخانه‌ای از امید هستند که به سوی کربلا، مقصد دل‌ها، با وحدت و همدلی بی‌نظیری پیش می‌روند. گویی نخی از نور دل‌هایشان را به هم پیوند داده است.

عشق خالص به امام حسین(ع) است که همه را به وحدت می‌رساند، این همه انسان، گویی که یک قلب بزرگ است که با وفاداری و اخلاص می‌تپد. از اصول او، عدالت و آزادی را می‌آموزند و از او معانی انسانیت و کرامت را دریافت می‌کنند. در هر گام از این سفر، عشق به خیر و رحمت ترجمه می‌شود؛ گویی عطری خوشبو در هر گوشه از این کاروان عظیم پراکنده می‌شود.

اربعین به عنوان یک فریاد بلند در برابر ظلم و ستم جلوه می‌کند؛ فریادی که از اعماق دل‌ها برمی‌خیزد و اعلام می‌کند پایبندی به حق و اصرار بر مقاومت در برابر هرگونه انحراف از انسانیت و اخلاق و دین. این یک تابلو است که ارزش‌های والای انسانی را به تصویر می‌کشد و رنگ‌های آن فداکاری، استقامت و آزادی است تا نام حسین(ع) در هر زمان و مکانی به عنوان چراغی برای عموم انسان‌ها و قطب‌نمایی برای مظلومان باقی بماند.

اربعین مشعلی است برای رهروان حق و دعوتی است خالصانه به رهایی از سستی و رکود و حرکت به سوی تحول و ارتقا؛ دوری از انزوا و جمود، و پرهیز از گمراهی و از دست دادن هویت. در اربعین، جایی برای توقف نیست و مجالی برای تسلیم شدن در برابر ستم زمانه وجود ندارد. اربعین دعوتی به سوی اهداف والا و تلاش برای دستیابی به کرامت و عزت است.

اربعین همچون فانوسی در دریای زندگی است که به ما نشان می‌دهد جدایی از حق و دوری از اخلاق و ارزش‌ها بی‌معناست. این پیامی است به امت که تحت یک پرچم واحد گردهم آیند، در وحدتی کامل که اساس آن عزت و استقلال است و هدف آن تجدید هویت و تعمیق تعلق به دین.

اربعین مدرسه‌ای است که از آن نسل‌هایی بیرون می‌آیند تا بیاموزند چگونه مفاهیم اخلاقی خود را شکل دهند و براساس آن‌ها پایه‌های جامعه خود را بر بنیاد عزت و عظمت بنا کنند. این اربعین چراغ راهنمایی است که به ما نشان می‌دهد چگونه با شرافت و عزت زندگی کنیم و چگونه با افتخار و سربلندی راه خود را ادامه دهیم و چگونه یاور ستم دیدگان باشیم.»

انتهای پیام