به گزارش کانون سبحان، در سالهای اخیر کاهش بارندگی ها مسئله ی بحران آب را در شهرستان ما تشدید کرده و تنها دشت ممنوعه ی استان که بیش از یک دهه با بیلان منفی روبروست با سوٕمدیریت و *بحران مدیریت بحران آب* روز به روز شاهد افت و تخلیه بیش از پیش آبخوان بوده است.
شوربختانه عوامل طبیعی از یک طرف و وابستگی شدید اقتصاد منطقه به کشاورزی و عدم صنایع اشتغال زا و همچنین زیاده خواهی برخی چاهداران که متأسفانه آب زیرزمینی را ارث پدری تلقی کرده و از هدر دادن آخرین قطرات آن فروگذار نیستند* هم، از طرفی باعث دامن زدن به این بحران نگران کننده شده است.
در سالهای اخیر با ایجاد مافیای قوی *شرکت های وابسته به کارخانجات قند* و همچنین ورود *کشاورزان مهاجر و غیربومی* که عمدتاً اقدام به کشت سیب زمینی می نمایند و بی رحمانه تنها به فکر منفعت شخصی خود هستند، حرکت رو به زوال سفره های آب زیرزمینی شتاب چند برابری گرفته است.
علاوه بر موارد ذکر شده، جای تأسف است که *مدیران استانی* برای حفظ موقعیت و جایگاه موقت خود حاضر می شوند آینده و سرنوشت شهرستانی با ۲۰۰ هزار نفر جمعیت و قدمتی بالغ بر ده هزار سال را به مخاطره بیاندازند.
مدیرانی که با ارائه ی الگوی کشت غیرکارشناسانه و غیر علمی، بدون در نظر گرفتن شرایط و ظرفیت شهرستان برای کشاورزی منطقه *نسخه ای شیرین می پیچند که مبادا تلخی ممنوعیت کشت محصولات آبدوست به کام برخی خوشایند نباشد و جایگاه ایشان به عنوان متولی تولید خدشه دار نگردد*.
در پایان اینجانب نه بعنوان مسئول اداره منابع آب، بلکه بعنوان یک شهروند دغدغه مند، از شما مدیران ارشد استانی که هیچ انگیزه ای برای نجات و رهایی از این وضعیت بحرانی ندارید *خواهشمندم با تصمیمات خود آخرین ضربات را بر پیکر نیمه جان این دشت وارد نکنید*.
این دشت به خودی خود و با سوٕمدیریت ادوار گذشته رو به زوال است *لطفاً ضعیف کش نباشید*.
انتهای پیام/
