علی احمدی راد| فعال اجتماعی و سیاسی
در زیر با ارایه مطالبی تلاش میکنم از نگاهی متفاوت به انتخابات شورا بپردازم امیدوارم در این موقعیت حساس موثر واقع شود.
در سالی که رهبر معظم انقلاب به استان لرستان سفر کردند. در نامههای مردمی بیشتر بسامد درخواستها مسائل شخصی بود و کمتر در آنها مطالبات عمومی دیده شده است.
این نکتهی مهم و قابل تأمل است در میان حجم چند هزار نامههای یک شهرستان کمتر از ۱۰ مطالبهی عمومی به چشم میخورد و این در حالی است که در میان چندهزار نامههای مردم بروجرد کمتر ۱۰۰ نامه مطالبه شخصی وجود داشته است.
شهرستان بروجرد در مباحث سیاست بازانه کمتر از کوهدشت زبانزد است ولی جایگاه این دو شهر را باهم که مقایسه میکنیم متوجه میشویم در بروجرد درصد قابل قبولی دانشگاهها و کارخانه و صنایع در مقایسه با سایر شهرستانهای استان وجود دارد.
شهر کوهدشت چندین هزار خودرو و وسائل نقلیه را در خود جای داده است
با این وجود در خیابانهای اصلی و فرعی شهر کمتر خیابان بدون دست اندازی دیده میشود. چالههایی که کمکم تبدیل به حوضچه و برکه شدهاند.
در شهر کوهدشت دو جایگاه گاز CNG وجود دارد که در صورت سالم بودنشان باز هم صفهای طولانی و حوصله شکن درست میشود.
محاسبه کنید در طول عمر همین شورای کنونی چند شهردار عوض شده است. چیزی نمانده است که در رزومهی تمام کارمندان شهرداری یک دوره شهردار بودن یا سرپرستی را تجربه کرده باشند.
چرا باید دادستان شهرستان حکم قضایی بدهد برای تنظیف شهر؛ یعنی شهرداری و شورا وظیفه خود را نمیدانند؟
اگر هم پای درد دلهای رفتگرها و حتی کارمندان شهرداری بنشینید چندین ماه است که حقوق نگرفتهاند برای این موضوع تاسف بار چه کسی واقعأ مسئول است؟
اگر ما افرادی را انتخاب کنیم که در بدنه مدیریت شهری باشند خیلی وضع شهر از اینی که هست بهتر خواهد شد تا انتخاب شخصی که کارمند ادارهای، سازمانی یا نهاد دیگری باشد.
در این شهر پُر دست انداز، حتی وقتی مسئولین شهری از کوچههای شهر با ماشین شخصی یا سازمانی تردد میکنند فحش و ناسزا بار مجموعه مربوطه میکنند.
براستی کاندیداهای شورا با صرف هزینههای چشمگیر و شعارهای آنچنانی میخواهند چکار کنند؟
آیا برنامهی کاربردی، موثر و با قابلیت اجرایی میتوان میان این همه حرف پیدا کرد؟
انتهای پیام//.