به گزارش کانون سبحان، به واسطه شرایط کاری در هفته دو روز به شهرستان پلدختر سفر می کنم؛ هربار که از حاشیه رومشکان عبور میکنم ، ناخودآگاه تابلو کارخانه ذوب آهن آذرپاد چشمانم را به سوی خویش فرا می خواند.
تابلویی که یادآور امید بر باد رفته مردم نجیب شهرستان رومشکان است، تابلویی که یادآور بر باد رفتن زندگی و سرمایه پیمانکاری فریب خورده است که دار و ندارش را به وعده های پوچ مسولین وقت و سرمایه گذار کذایی ذوب آهن باخت.
از رومشکان که دور می شوم این بار ذهنم درگیر می شود؛ درگیر هزاران وعده سرخرمن دیگر مانند بیمارستان رازی ، سد معشوره ، پتروشیمی کوهدشت ، چهار خطه شدن جاده ها و …
برای مردمان نجیب و شریف کوهدشت و رومشکان دلم می سوزد.
بیشتر که می اندیشم این مردمان صبور بیش و پیش از این که فریب وعده دورغین این و آن را بخورند ، فریب کج فهمی یا کج گویی عده ای را خورده اند که به اصطلاح خود را روشنفکر واهل قلم می دانند ولی در واقع منافع مردم را در پای منافع شخصی ذبح کرده اند.
وضعیت کوهدشت و رومشکان که عیان است ؛ در هیچ دوره ای از توسعه و پیشرفت بهره نداشته است.
چرا بعضی از این رسانههای مجازی ، که فضای مجازی را هم آلوده کرده اند ؛ فقط عملکرد یک ساله مبلغی را می بینند و چشم بر گذشته بسته اند ؟ چرا در قبال وعده های دروغین گذشته سکوت کرده بودند و به واسطه منافع حزبی و باندی دم بر نمی آوردند؟ اولا: نقد عملکرد شیخ بماند برای پایان دوره وکالتش!ثانیا: بدانیم که مرگ حق است و در پیش است؛ بدانیم که به زودی باید در محضر خدا پاسخگو باشیم.
بدانیم که دانستن همیشه حق مردم است نه فقط گاهی اوقات؛ بدانیم که در کلبه شیخ جایی برای دلالان سیاسی نیست!
دانستن حقیقت همیشه حق مردم است!
انتهای پیام/